Karamanin oyunu - I

Bastan soyleyeyim... Hikmet hocayi sevmem...

Sezonunu hatirlayamadigim bir gecmiste (seneeee, gecen sene), Besiktas'in cok cirkin (hatta ofsayt) gollerle kazandigi bir Kocaelispor macinda tanimistik kendisini... Ufak tefek, ne dedigi belli olmayan Omer Guvenc'i dove dove bir seyler anlatiyordu... Cakma Fatih Terim, fason Yilmaz Vural diyip gecmistik...

Lakin, bizim hiper ligin dusuk kalitesine gore gayet tas gibi takimlar yonetti Karaman son bir kac yilda... Ligin 4 macinda top oynayan bir cok Anadolu takimi hocasi gibiydi, ama biraz da farkliydi...

Neticede, dogulu Bizans oyunlariyla Ankaragucu guclenince, basinda Hikmet hocanin olmasi isi daha ilginc hale getirmisti...

Lakin son birkac haftadir donen oyunlar, gectigimiz bir iki gunde iyice ayyuka cikti... Basligi "-I" diye attim... Devami gelecektir bunun...

Simdiye kadar yasananlari ozetleyelim once...

I. Melih'in oglu Ahmet, artik herkesce malum olan muthis bir planla belediyenin takimi Ankaraspor'u enkaz olarak birakip, ordunun takimi Ankaragucu'nun tahtina oturdu... Bu neo-Kenan Evren'in ilk icraati Ankaraspor'un icini bosaltmak, Ankaragucu'nu de toplama bir takim haline getirmek oldu...

Son sayilari takip edemedim, ama aralarinda Baki Mercimek'in de oldugu 12-13 oyuncu Ankaragucu'lu oldu... (Isin ilginci, Ankaraspor'un en iyi topcularindan Neca, hala belediyenin kadrolu elemani).

Yalniz, bunla yetinmedi Ahmetianus...

Ankaragucu'nun tek ismi, tek yumrugu olmak icin yuruttugu calismalarda Hikmet hocayi kendine rakip gormus olacak ki, yavas yavas oymaya basladi atrenorunun altini...

Yaptiklari ayri bir posta iyi gider... Oradan devam ederiz yarin...